Wim Pols: Bij het opruimen en herinrichten van mijn werkruimte op zolder, kwam ik een cassettebandje tegen met een opname van het hoogtepunt uit mijn muzikale loopbaan: een optreden van 4 minuten op de Grand Ole Opry in Nashville in 1995 met de Country Trail Band samen met George Hamilton IV en zijn zoon George V. Met foto’s van de reis naar Nashville in 1995 heb ik een filmpje in elkaar gezet. We zijn er trots op en wellicht vindt u het leuk om te zien. Klik gewoon op de link.
We zouden er nooit gekomen zijn als we niet in de loop der jaren met George IV een band hadden opgebouwd bij zijn bezoeken aan Nederland. Als lid van de Grand Ole Opry nodigde hij ons uit daar met hem op te treden. Het was een geweldige ervaring.
Mijn broer Martin kon de cassette-opname op een CD zetten. Met foto’s van de reis naar Nashville in 1995 heb ik dit filmpje in elkaar gezet.
Het verhaal van het optreden op de Grand Ole Opry is bijzonder. Enkele bestuursleden van de Amerikaanse organisatie National Religious Broadcasters hadden de Country Trail Band zien spelen in Brussel en nodigden ons uit om te komen optreden op hun jubileumcongres in het Opryland Hotel in Nashville in 1995. Dat was een hele eer, maar we moesten wel zelf de reis betalen. De Evangelische Omroep schoot ons te hulp. Producer Ger de Ridder regelde een paar optredens, een TV-show in Chicago bij TV38 en we gingen ook spelen op een receptie van de EO in Nashville. Verder gingen we tussendoor in Georgia nog een album opnemen met het Amerikaanse echtpaar Nathan en Susan Forrister en een optreden in een kerk(je) in Alabama.
Op de zaterdagochtend dat we weer naar Nashville zouden reizen, belde ik met George Hamilton IV. “Waar zaten jullie nou?”, vroeg hij. Hij had ons niet kunnen bereiken. Hij had een optreden kunnen regelen op de Grand Ole Opry – het belangrijkste podium voor countrymuziek ter wereld – in een gospelshow van Jimmy Snow op vrijdagavond. Dat hadden we dus gemist. Ik ging door de grond. “Kom vanavond maar naar een restaurant in Nashville, dan zal ik kijken of ik back-stage pasjes voor jullie kan regelen voor de zaterdagavondshow”, zei George. “Ik treed daar op met mijn zoon.”
Wij gingen er heen en ik ging het restaurant binnen om te kijken of George er al was. Hij kwam naar me toe en vroeg: “Is de hele band er en hebben jullie je instrumenten bij je in de bus?” Na mijn bevestigende antwoord, vroeg hij: “Durven jullie het aan om zonder repetitie met mij en George V op te treden op de Opry met een medley van I saw the light en I’ll fly way?” “Dat durven we”, zei ik zonder een moment te aarzelen. Binnen enkele minuten wandelden de verbouwereerde bandleden met hun instrumenten door de gangen van het theater naar de kleedkamer. Tijd om ons zenuwachtig te maken voor dit optreden in een show die overal in Amerika wordt uitgezonden, was er niet. We hebben achter het toneel kort om een zegen gebeden en daarna moest ieder bandlid iemand van de technische crew volgen. Tijdens het applaus van het vorige nummer moesten we op en tijdens de commercial opstellen. Dat gaat razendsnel. Daarna de aankondiging van Porter Wagoner, die helaas niet meer leeft, net als George IV, en vervolgens spelen en zingen. Het was onvergetelijk. George Hamilton IV was een gentleman tot in de toppen van zijn vingers. Hij liet ons bijzondere plaatsen in het theater zien en liet ons kennismaken met beroemde sterren als Little Jimmy Dickens en Bill Monroe, die inmiddels ook overleden zijn. Van de manager van de Opry kregen we de cassette-opname die u nu ook kunt beluisteren. We hebben het optreden en de hele reis naar Amerika ervaren als een grote zegen en we zullen de herinneringen altijd in dankbaarheid koesteren.
